fbpx
/>

Covid 19 wordt heel gemakkelijk overgedragen door mensen die niet noodzakelijkerwijs symptomen hebben. Dit maakt het moeilijker te beheersen dan SARS.
De enige bekende manier om de verspreiding ervan te beperken, is het inperken van de verspreiding gedurende enkele weken. Dit is een noodzakelijke maatregel om de pandemie in te dammen en te stoppen.

China heeft anderhalve maand geleden drastische maatregelen genomen en plukt daar nu de vruchten van.

Deze pandemie zet de regeringen onder grote druk en dwingt hen om uitzonderlijke maatregelen te nemen: totale inperking bewegingsvrijheid, sluiting van openbare plaatsen, annulering van evenementen, …

Deze verplichte maatregelen om de verspreiding tegen te gaan, zijn verwoestend voor de economische activiteit.

In economische termen is deze ongekende crisis het resultaat van 2 grote trends:

  • In de eerste plaats een ineenstorting van het aanbod in regio’s waar de economische activiteit is stilgelegd.
  • Ten tweede, een verzwakte vraag omdat de bevolking beperkt wordt in haar vrijheid om te handelen en te bewegen.

De huidige crisis die we doormaken vormt een nieuwe situatie die we kunnen kwalificeren als een “zwarte zwaan” op de financiële markten (de theorie van Nassim Taleb, volgens welke een bepaalde onvoorspelbare gebeurtenis met een lage waarschijnlijkheid van optreden, maar als die zich toch voordoet, aanzienlijke en uitzonderlijke gevolgen heeft).

Inderdaad, de mensheid vecht tegen een microscopische vijand met wereldwijde gevolgen.  Covid 19 wordt heel gemakkelijk overgedragen door mensen die niet noodzakelijkerwijs symptomen hebben. Dit maakt het moeilijker te beheersen dan SARS.

De enige bekende manier om de verspreiding ervan te beperken, is het inperken van de verspreiding gedurende enkele weken. Dit is een noodzakelijke maatregel om de pandemie in te dammen en te stoppen.

China heeft anderhalve maand geleden drastische maatregelen genomen en plukt daar nu de vruchten van.

Deze pandemie zet de regeringen onder grote druk en dwingt hen om uitzonderlijke maatregelen te nemen: totale inperking bewegingsvrijheid, sluiting van openbare plaatsen, annulering van evenementen, …

Deze verplichte maatregelen om de verspreiding tegen te gaan, zijn verwoestend voor de economische activiteit.

In economische termen is deze ongekende crisis het resultaat van 2 grote trends:
In de eerste plaats een ineenstorting van het aanbod in regio’s waar de economische activiteit is stilgelegd.
Ten tweede, een verzwakte vraag omdat de bevolking beperkt wordt in haar vrijheid om te handelen en te bewegen.

De vix-index, bekend als de angst-index, bereikt het niveau van 2008.

Zelfs goud kan zijn rol als veilige haven niet spelen!

Het monetaire beleid van de centrale banken, dat vroeger diende om de markten gerust te stellen, is niet langer toereikend.

  •  De ECB zal tegen het einde van het jaar haar terugkopen van activa met €120 miljard verhogen en rekent op de banken om een toename van het aantal faillissementen te voorkomen. De ECB wil een verwachte neerwaartse groei in 2020 in de eurozone ondersteunen. Het zal de kapitaal- en liquiditeitsvereisten voor banken verlichten.
  • De Amerikaanse Federal Reserve heeft een injectie van .500 miljard in de geldmarkten aangekondigd om financieringsproblemen zoals in 2008 te voorkomen. De Fed heeft ook de rente sterk verlaagd met 1 punt, waardoor deze weer in een range van 0% tot 0,25% komt.
Er moet echter worden opgemerkt dat de markten niet positief hebben gereageerd op de verschillende maatregelen. Zelfs de door Donald Trump afgekondigde nationale noodtoestand bracht geen rust op de beurzen.

Met indexcorrecties van 40% kunnen we een vergelijking met de crisis van 2008 niet voorkomen.In tegenstelling tot 2008 kwam deze gezondheidscrisis echter voort uit een externe schok die een psychose veroorzaakte op de financiële markten. De kredietcrisis van 2008 had diepe economische onevenwichtigheden veroorzaakt, waarvan de oplossing van nature erg lang en ingewikkeld is.

Concluderend kan worden gesteld dat, ook al is deze crisis net zo gewelddadig als in 2008, als de bevolking de dringende maatregelen toepast die door de verschillende regeringen zijn opgelegd, deze crisis als een voorbijgaand fenomeen kan worden benaderd.

De uitweg uit de crisis zal echter afhangen van een gesynchroniseerd monetair, budgettair en fiscaal beleid, dat in staat is de door de Coronavirus veroorzaakte schade en het vertrouwen te herstellen.

Dit maakt het mogelijk om een “L”-vormige groeicurve te vermijden en schept de nodige voorwaarden voor een “U”-vormig herstel.